Een klein gedichie:
straal x straal x pi
is de oppervlakte van mijn pony.
Mijn paard blijft voor altijd dik
Ken je die frustratie? Dat het lijkt alsof jouw paard of pony voor altijd gedoemd lijkt om een bolvormig knolgewasje te blijven? Dat als mensen vragen wat de stokmaat van je paard is, je niet eens weet of dat wel de juiste manier van meten is voor jouw paard: misschien is de oppervlakte van zijn perfecte cirkelvorm een betere schaal? Speciaal voor jou heb ik dit gedichtje gemaakt. Ik weet hoe het voelt, want ook ik heb zo’n pony met vetboltalenten. Ze heet Mees, maar ik noem haar vaak ObesiMees. Behalve ponygenen wat betreft energiehuishouding (zuinig, heel zuinig) heeft ze ook nog eens een erg intense eetlust en ziet ze een omheining als ‘suggestie’ en niet als grens: als de honger groter is dan wat er aan haar kant van de omheining te vinden is (en die grens is al snel bereikt), dan gaat ze gewoon naar de andere kant van de omheining. Zo is het leven één groot all-you-can-eat festijn en krijg je een pony die als ze struikelt nog 50 meter door rolt.
Overgewicht voor paarden en pony´s en ook ezels is een groot probleem
Alle grapjes terzijde: dikke pony’s en paarden hebben een ontzettend groot probleem. Het is ongezond voor hun gewrichten, hun hoeven, hun hele lijf en leden en hun hormoonhuishouding. Zo is een van de eerste vragen die je zou moeten stellen als eigenaar wanneer een paard of pony hoefbevangen is: “Hoe komt dit?’ In veel gevallen is overgewicht een belangrijke factor in het probleem. Hoefbevangenheid is zelden een hoefprobleem en in 99% van de gevallen een probleem van het lichaam, met obesitas en een verkeerd dieet als een van de grote factoren. Verder is het beter en makkelijker om overgewicht en alle daaropvolgende problemen te voorkomen dan te genezen, want het lichaam houdt graag vast aan een bepaalde status quo en een paard heeft zelf geen notie van het belang van een gezond gewicht: eten is leven. Bij dieren is het daarom echt, echt, ècht belangrijk om het juiste te doen en beslissen in hun plaats. Soms betekent het dat we als eigenaar een stap achteruit moeten doen om het totaalplaatje nog eens te bekijken alsof we het voor het eerst zien. Vaak wegen we bijvoorbeeld het eten niet af, maar geven we ‘4 plakken hooi’ of ‘een uurtje op het gras’. Weet je dan wat jouw paard of pony binnenkrijgt? Het ene kleine baaltje hooi zou je met je pink kunnen optillen, het andere breek je bijna je rug op: zijn die ‘4 plakken’ dan wel zo indicatief? En is dat echt wat jouw dier nodig heeft? Op basis waarvan denk je dat? Het kan erg nuttig (en verhelderend) zijn om eens al dan niet samen met jouw dierenarts uit te rekenen wat jouw dier nou echt nodig heeft. Het zou je nog kunnen verbazen..
e oplossing voor dikke paarden en pony´s is geen dieet, maar een levensstijl
Betekent het bij een dikke pony dan dat je gewoon geen eten meer moet geven op de berekende portie hooi en eventuele aanvulling na? Je gooit die portie over de omheining en dat is het voor vandaag? Nee: eigenlijk wil je het rantsoen van je paard over een zo lang mogelijke periode uitsmeren zodat het ‘hapje-stapje’ effect dat een paard in het wild heeft, zoveel mogelijk nagebootst wordt. Dit is voor zijn volledige spijsvertering het beste. Je komt dan als snel uit op veel voerpunten om tussen heen en weer te wandelen en veel voermomenten inlassen, of dingen die de eettijd verlengen zoals een hooinet. Bovendien is er meer dan alleen gras en hooi! Paarden zijn niet gemaakt om alleen maar gras te eten: bomen, struiken en kruiden horen ook op het menu thuis met als een van de vele voordelen dat deze meestal laag in energie zijn en meer tijd en meer kauwwerk kosten om te op te eten. En het heen en weer gesjouw van het ene naar het andere knabbelwerk is goed voor de lijn, de hoeven èn hun mentale gezondheid. Hopelijk is het dan snel tijd voor een gedichtje over de stokmaat in plaats van een gedichtje over de oppervlakte van een cirkel..
